EDİTÖRDEN NAÇİZANE BİR ÖNERİ; KİTAPLARI ÖZGÜR BIRAKMANIN BİR BAŞKA HALİ…
Gönüllere kitap dokundurmanın ne kadar eşsiz bir his olduğunu; şüphesiz en çok Okusanseversin gönüllüleri bilir. Size; kitapları özgür bırakmanın, gönüllere bir kitap daha kondurmanın başka bir önerisinde bulunacağım.
Biz zaten, Okusanseversin gönüllüleri olarak sokaklara, parklara, vapurlara, gönlümüzden kopan bir kitabı özgür bırakıyoruz.
Bunun bir eşini önereceğim bugün, sizlere… Sokağa çıkarken çantamıza ya da yanımıza birkaç çocuk kitabı aldığımız takdirde onu sokakta mendil satan, simit satan, vb işler yapan miniklerimize hediye edebilir, gülümsemelerini sağlayabiliriz diye düşünüyorum. (aynı eylemi sokakta gördüğümüz herhangi bir çocuğa da yapabiliriz. Minikler bizim yarınlarımız!)
Tabii, kitabı her uzattığınız miniğin size aynı şekilde yaklaşması beklenemez. Kitabı kabul etmeyen, ‘Ne yapacağım ben bununla?’ bakışı atan minikler olabilir. Lakin çok sevinen bir çift göz ile karşılaşıp, kitabı kucaklayan bir yürek bulunca bu öneriyi aşk ile tekrar edeceğinize eminim.
O miniğe uzattığınız ‘iki kapak arasındaki dünya’nın kocaman bir kütüphanenin ilk kitabı olduğunu düşünsenize! Çok birşey değil, tatlı bir çocuk kitabını yanınızda gezdirip gördüğünüz ilk çocuğa uzatmayı deneyin! Hatta deneyimlerinizi bizlerle paylaşın, e mi? Fakat bunu yapar iken yine nadide kitaplarınızı özgür bırakmayı ihmal etmeyin. Ne kadar çok gönüle kitap kondurur isek, o kadar yüceleceğiz!
Add Comment