Açıklama

Kimse duymasın bilmesin diye sessiz ağlıyor insan bazen. Gece yarısı kimseyi uyandırmadan yağan o yağmur gibi. Kimse bilmez yağıp geçmiştir. Sabah kalkıp pencerenizi açtığınızda içeri giren o tatlı soğuk esinti ve kokudan anlarsınız yağmurun yağdığını. Bu kitabı okurken alacağınız o esintiyle diyeceksiniz ki; “bir Elif yağmuru yağmış bir adamın yüreğine”

Namazlar gibi vakti olsa seni özlemenin… Alırız abdestimizi Yalandan yağmurlu İstanbul gecelerinde Özleriz adam gibi…Sen yoktun o zamanlar, çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben…Ne zaman bir dert gelse bana, yağmur yağar, dinler, dokunur, ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım… Ateşim sönerdi.. Sonra büyüdüm.. gözlerini gördüm, Yandım, yağmur yağdı, ve ilk kez sönmedim… Ben yağmurdan daha fazla bi seni sevebildim…
(Tanıtım Bülteninden)