Oysa yabancıydım ben. Ayrı ayrı düşen yağmur tanesi gibiydi umutlarım. Nereye düşeceği belli değildi. Her şeye, herkese yabancıydım ben. Düşen her yağmur tanesi, farklı şeyler yazdırdı bana. Farkında olmadan farklılaştım galiba. Vadettiğim onca ihtiyacı bir yağmur tanesinde, bir de sende aradım. Hata mı yaptım? Gözlerim seni ararken dile getiriyorum sensizliği bir misafir gibi…
Misafir demişken;
“Bir misafir gibi geldim kapına,
Bilirsin misafirin tanıdığı olmaz…”